|
Եվ ես ձեզ հետ եմ + 09.07.2012 + «Ո՛վ ծոյլ, մրջիւնին գնա, անոր ճամբաները տես ու իմաստուն... + 02.08.2013 + Ապաշխարություն և Հաշտություն + 14.04.2014 + «Հավատամք» երգչախումբն արժանացել է 2 մրցնակի + 27.02.2014 + Ինչպես ծնվեց «Անլռելի զանգակատունը» + 19.08.2012 + Գեղեցիկ մի ծիսակարգ ևս + 24.09.2011 + ԱՄԵՆ ԴԵՊՔՈՒՄ…... + 23.07.2013 + Մի կտոր մանկություն + 16.04.2014 + Ուշացած նամակ + 03.08.2013 + Մահվանից առաջ + 08.07.2013 +
|
Главная » 2012 » Հունիս » 22
Հովիվն իր այծերը քշեց արոտավայր: Տեսնելով, որ նրանք արածում են վայրի այծերի հետ, երեկոյան բոլորին միասին  քշեց իր քարայրը: Հաջորդ օրը եղանակը վատացավ, նա չկարողացավ սովորականի նման նրանց դուրս բերել արոտավայր, և պահեց քարայրում, ընդ որում, իր այծերին այնքան էր խոտ տալիս, որ միայն քաղից չսատկեն, իսկ մյուսներին առառ-առատ կեր էր տալիս, որպեսզի նրանց էլ ընտելացնի: Բայց երբ եղանակը փոխվեց, և նորից արոտավայր քշեց նրանց, վայրի այծերը թռան լեռներն ու փախան: Հովիվը նրանց նախատեց երախտամոռության համար, չէ որ նրանց ավելի լավ էր խնամել, իսկ նրանք լքում են իրեն: Այծերը հետ դարձան և ասացին.«Հենց դրա համար էլ զգուշանում ենք քեզանից. մենք ընդամենը մեկ օր մնացինք քեզ մոտ, բայց դու մեզ ավելի լավ խնամեց
...
Կարդալ ավելին »
|
|
|
|
|
Main / 
