Մարդուն գեղեցկացնում են համեստությունն ու բարությունը:
Գրոշ չարժե, ոչ խելքը, ոչ տաղանդը, ոչ հանճարը, ոչ պրոֆեսոնալիզմը, ոչ գեղեցկությունն ու հմայքը, ոչ դիրքն ու պաշտոնը, ոչ էլ հարստությունն ու հռչակը, եթե համեստորեն չես կարողանում գլուխդ խոնարհել Աստծո քեզ տված շնորքների առջև ու բարի ժպիտ չես շռայլում մարդկանց:
Շնորհները մարդուն տրվում են, ծառայեցնելու Աստծո փառքի ու կողքի մարդկանց օգտակարության համար: Ու որքան շատ է տրված, այնքան ավելի շատ է պահանջվում: Մի մեծամտացեք ձեզ տրված առատ օրհություններով ու մի ծառայեցրեք ի շահ ձեր անձի:
Ուրախանում եմ, որ հազվադեպ հանդիպում եմ մարդկանց, որոնց գովելու դեպքում աչքերը խոնհարհում ու շառագունում են:
Համեստությունն անգին զարդ է: Մեծ հոգիներին է հատուկ....
|
Main / Blog 
