Իմ համար, գլուխները կորցրած Եվրոպա վազող ապազգայինները ոչնչով չեն տարբերվում աղանդավորներից / ավելի ազատամիտ տեսակ են ուղղակի /: Խրախուսել աղանդավորական շարժումները, արդարացնել համասեռամոլությունը, քարկոծել Առաքելական եկեղեցուն ու ոտնահարել ազգային արժեքները, ինչ է թե իրենք համամարդկային մտածելակերպ ունեն, մոռանալ ազգությունն ու համարվել ուղղակի մոլորակի մարդ: Երբ մոլորակի մարդ համարվի եվրոպացին, ով յոթը պոռտով քսան ազգերի խառնուրդ է, ես դա կարող եմ հասկանալ, բայց երբ դա ասում է հայը, ով լավ գիտի ով է ինքը, որտեղից է եկել, իմ համար ուղղակի ապսուրդ է: Մենք քիչ ենք, ու եթե մեզանից թեկուզ մեկն էլ դառնում է աղանդավոր, դառնում է դավաճան, դառնում է մոլորակինը, դա մեզ համար կորուստ է: Մոլորակինը թող դառնա հնդիկը, չինացին, ովքեր միլիարդ են, ու եթե թեկուզ միլյոն էլ տան մոլորակին, հոգ չէ / ավելին իրենց համար փրկություն է/ բայց ոչ հայը, մեզ մոլորակի բնակիչներ չեն պետք, այլ մոլորակի վրա գտնվեղ Հայաստանի բնակիչներ` ազգային արժեքներով, ազգային բարքերով ու ազգային մտածելակերպով:
|