|
Հուզիչ և իրական պատմություն + 21.08.2013 + ԱՄԵՆ ԴԵՊՔՈՒՄ…... + 23.07.2013 + Ի՞նչ են տվել Գարգին Բ Կաթողիկոսի գահակալության 14 տարին... + 04.11.2013 + Տղան, տղամարդն ու ծերունին կամ կորած հավատ + 23.08.2013 + Եթե երիտասարդը մտնում է եկեղեցի և մոմ է վառում, ուրեմն&... + 05.10.2013 + Այսօր Հայոց Եկեղեցին նշում է Ս. ԹԱՐԳՄԱՆԻՉ ՎԱՐԴԱՊԵՏՆԵՐԻ ... + 12.10.2013 + Պաղպաղակ չեմ սիրում... + 25.07.2013 + Եկեք դիմանանք + 30.06.2013 + Ես աղոթում եմ միշտ + 28.09.2011 + Արվամոլությունը նողկալի երևույթ է + 29.07.2013 +
|
Գլխավոր էջ » 2012 » Օգոստոս » 15
Արդեն մի քանի տասնյակ տարիներ նա աշխատում էր բանտում: Արտաքինից ու անգամ ձայնից չէիր կարող գուշակել, որ կին է: Բուժքույր էր: Երկու կալանավոր Չարենցից էին խոսում: Կինը միջամտեց` ձեռքի ջուրը դնելով սեղանին ու դառնալով դեպի կալանավորները.
-Օ՜ Չարենցը, շատ լավ եմ հիշում Չարենցին, ես այն ժամանակ էլ էի բանտում
աշխատում, երբ այդ տաղանդավոր մարդը վերջին օրերն էր անցակացնում,
լուսահոգին ձեռքերիս վրա ավանդեց հոգին: Տղամարդիկ ոչինչ չասեցին: Նրա դուրս գալուց հետո մեծահասակ կալանավորը դիմեց երիտասարդին. -Իսկ գիտե՞ս ինչ էր ասում նա 30 տարի առաջ: -Ի՞նչ: -Շանը ոտքերիս տակ սատկացրեցին: -Չարենցի՞ն, Չարենցի նման մեծությանը, այդպե՞ս էր ասում: -Այո....
|
|
|
|
|