|
Սևակը մոր մասին + 01.05.2014 + 140 ուխտավոր այցելել էին Տավուշի մարզի սահմանամերձ գյու... + 09.05.2014 + «Բանտում էի, եւ ինձ այցի եկաք» + 04.10.2013 + Նորից այնտեղ` մեր տուն + 27.10.2012 + Ես աղոթում եմ միշտ + 28.09.2011 + ԻՆՁ ՀԱՂԹԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ + 31.07.2013 + Ուղղակի ցավ էր... + 23.07.2013 + Հուշեր Վազգեն Վեհափառի մասին + 26.09.2013 + Ես շնորհակալ եմ Ամենազոր Տեր + 13.07.2013 + Համեստությունն անգին զարդ է: Մեծ հոգիներին է հատուկ.... + 12.09.2013 +
|
Գլխավոր էջ » 2012 » Օգոստոս » 15
Արդեն մի քանի տասնյակ տարիներ նա աշխատում էր բանտում: Արտաքինից ու անգամ ձայնից չէիր կարող գուշակել,  որ կին է: Բուժքույր էր:
Երկու կալանավոր Չարենցից էին խոսում:
Կինը միջամտեց` ձեռքի ջուրը դնելով սեղանին ու դառնալով դեպի կալանավորները.
-Օ՜ Չարենցը, շատ լավ եմ հիշում Չարենցին, ես այն ժամանակ էլ էի բանտում
աշխատում, երբ այդ տաղանդավոր մարդը վերջին օրերն էր անցակացնում,
լուսահոգին ձեռքերիս վրա ավանդեց հոգին:
Տղամարդիկ ոչինչ չասեցին: Նրա դուրս գալուց հետո մեծահասակ կալանավորը դիմեց երիտասարդին.
-Իսկ գիտե՞ս ինչ էր ասում նա 30 տարի առաջ:
-Ի՞նչ:
-Շանը ոտքերիս տակ սատկացրեցին:
-Չարենցի՞ն, Չարենցի նման մեծությանը, այդպե՞ս էր ասում:
-Այո....
|
|
|
|
|
Main / Blog 
