|
Մահվանից առաջ + 08.07.2013 + ՇՆՈՐՀԱՎՈՐ ՎԵՐՋԻՆ ԶԱՆԳ + 24.05.2013 + ՃԵՄԱՐԱՆՆ ՈՒ ՃԵՄԱՐԱՆԱԿԱՆԸ… + 04.10.2013 + Մայր Թերեզա + 21.12.2014 + Ամանորյա հրաշք + 06.12.2014 + Կարոտում եմ մանկությունս + 25.07.2013 + Տարօրինակ չէ՞ + 02.08.2013 + Ճանաչենք մեր եկեղեցին + 08.08.2013 + ՈՂՋՈ՜ՅՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆ BONJOUR L'ARMENIE + 21.09.2013 + “…Հանձն ենք առնում լինել հավատարիմ ազգային ավանդին” + 12.10.2013 +
|
Գլխավոր էջ » 2012 » Օգոստոս » 15
Արդեն մի քանի տասնյակ տարիներ նա աշխատում էր բանտում: Արտաքինից ու անգամ ձայնից չէիր կարող գուշակել,  որ կին է: Բուժքույր էր:
Երկու կալանավոր Չարենցից էին խոսում:
Կինը միջամտեց` ձեռքի ջուրը դնելով սեղանին ու դառնալով դեպի կալանավորները.
-Օ՜ Չարենցը, շատ լավ եմ հիշում Չարենցին, ես այն ժամանակ էլ էի բանտում
աշխատում, երբ այդ տաղանդավոր մարդը վերջին օրերն էր անցակացնում,
լուսահոգին ձեռքերիս վրա ավանդեց հոգին:
Տղամարդիկ ոչինչ չասեցին: Նրա դուրս գալուց հետո մեծահասակ կալանավորը դիմեց երիտասարդին.
-Իսկ գիտե՞ս ինչ էր ասում նա 30 տարի առաջ:
-Ի՞նչ:
-Շանը ոտքերիս տակ սատկացրեցին:
-Չարենցի՞ն, Չարենցի նման մեծությանը, այդպե՞ս էր ասում:
-Այո....
|
|
|
|
|
Main / Blog 
