|
140 ուխտավոր այցելել էին Տավուշի մարզի սահմանամերձ գյու... + 09.05.2014 + Ապաշխարություն և Հաշտություն + 14.04.2014 + HEEM representative assembly + 06.07.2014 + Մահվանից առաջ + 08.07.2013 + Համեստությունն անգին զարդ է: Մեծ հոգիներին է հատուկ.... + 12.09.2013 + Մի կտոր մանկություն + 16.04.2014 + «Ո՛վ ծոյլ, մրջիւնին գնա, անոր ճամբաները տես ու իմաստուն... + 02.08.2013 + Ուխտագնացություն և համերգային ծրագիր Ծաղկաձորում + 21.07.2013 + Այսօր Հայոց Եկեղեցին նշում է Ս. ԹԱՐԳՄԱՆԻՉ ՎԱՐԴԱՊԵՏՆԵՐԻ ... + 12.10.2013 + Կարոտում եմ մանկությունս + 25.07.2013 +
|
Գլխավոր էջ » 2012 » Օգոստոս » 15
Արդեն մի քանի տասնյակ տարիներ նա աշխատում էր բանտում: Արտաքինից ու անգամ ձայնից չէիր կարող գուշակել, որ կին է: Բուժքույր էր: Երկու կալանավոր Չարենցից էին խոսում: Կինը միջամտեց` ձեռքի ջուրը դնելով սեղանին ու դառնալով դեպի կալանավորները.
-Օ՜ Չարենցը, շատ լավ եմ հիշում Չարենցին, ես այն ժամանակ էլ էի բանտում
աշխատում, երբ այդ տաղանդավոր մարդը վերջին օրերն էր անցակացնում,
լուսահոգին ձեռքերիս վրա ավանդեց հոգին: Տղամարդիկ ոչինչ չասեցին: Նրա դուրս գալուց հետո մեծահասակ կալանավորը դիմեց երիտասարդին. -Իսկ գիտե՞ս ինչ էր ասում նա 30 տարի առաջ: -Ի՞նչ: -Շանը ոտքերիս տակ սատկացրեցին: -Չարենցի՞ն, Չարենցի նման մեծությանը, այդպե՞ս էր ասում: -Այո....
|
|
|
|
|