|
140 ուխտավոր այցելել էին Տավուշի մարզի սահմանամերձ գյու... + 09.05.2014 + Ես շնորհակալ եմ Ամենազոր Տեր + 13.07.2013 + Դու ուզեցիր + 26.07.2013 + Տարօրինակ չէ՞ + 02.08.2013 + Դատավճիռն իրականացրին հայորդիները + 28.08.2012 + Նորից այնտեղ` մեր տուն + 27.10.2012 + Մի կտոր մանկություն + 16.04.2014 + ՀԵՂԻՆԷ + 20.08.2013 + Սուրբ Սարգսի տոնի առիթով Խոկման հատուկ արարողություն Հա... + 24.01.2013 + «Բանտում էի, եւ ինձ այցի եկաք» + 04.10.2013 +
|
Գլխավոր էջ » 2012 » Օգոստոս » 15
Արդեն մի քանի տասնյակ տարիներ նա աշխատում էր բանտում: Արտաքինից ու անգամ ձայնից չէիր կարող գուշակել,  որ կին է: Բուժքույր էր:
Երկու կալանավոր Չարենցից էին խոսում:
Կինը միջամտեց` ձեռքի ջուրը դնելով սեղանին ու դառնալով դեպի կալանավորները.
-Օ՜ Չարենցը, շատ լավ եմ հիշում Չարենցին, ես այն ժամանակ էլ էի բանտում
աշխատում, երբ այդ տաղանդավոր մարդը վերջին օրերն էր անցակացնում,
լուսահոգին ձեռքերիս վրա ավանդեց հոգին:
Տղամարդիկ ոչինչ չասեցին: Նրա դուրս գալուց հետո մեծահասակ կալանավորը դիմեց երիտասարդին.
-Իսկ գիտե՞ս ինչ էր ասում նա 30 տարի առաջ:
-Ի՞նչ:
-Շանը ոտքերիս տակ սատկացրեցին:
-Չարենցի՞ն, Չարենցի նման մեծությանը, այդպե՞ս էր ասում:
-Այո....
|
|
|
|
|
Main / Blog 
