Welcome Гость | RSS
Main / Blog Registration Login
ՑԱՆԿ
Հուդայի վերջին գիշերը 
+ 25.06.2012 +
Իմ սիրուն հայուհիներ 
+ 23.07.2013 +
Դատավճիռն իրականացրին հայորդիները 
+ 28.08.2012 +
«Ո՛վ ծոյլ, մրջիւնին գնա, անոր ճամբաները տես ու իմաստուն... 
+ 02.08.2013 +
Կրկնամկրտություն. Հայ առաքելական եկեղեցու դիրքորոշումը 
+ 07.08.2013 +
Ես աղոթում եմ միշտ 
+ 28.09.2011 +
«Աստվածամոր կերպարի մեջ կարելի է գտնել մարդու առաքինութ... 
+ 11.10.2013 +
«Հավատամք» երգչախումբն արժանացել է 2 մրցնակի 
+ 27.02.2014 +
ԽԱՉՎԵՐԱՑԻ ՄԱՍԻՆ 
+ 14.09.2013 +
Դու ուզեցիր 
+ 26.07.2013 +
ՊԱՀՈՑ

Գլխավոր էջ » 2012 » Օգոստոս » 15

Արդեն մի քանի տասնյակ տարիներ նա աշխատում էր բանտում: Արտաքինից ու անգամ ձայնից չէիր կարող գուշակել, որ կին է: Բուժքույր էր:
Երկու կալանավոր Չարենցից էին խոսում:
Կինը միջամտեց` ձեռքի ջուրը դնելով սեղանին ու դառնալով դեպի կալանավորները.
-Օ՜ Չարենցը, շատ լավ եմ հիշում Չարենցին, ես այն ժամանակ էլ էի բանտում աշխատում, երբ այդ տաղանդավոր մարդը վերջին օրերն էր անցակացնում, լուսահոգին ձեռքերիս վրա ավանդեց հոգին:
Տղամարդիկ ոչինչ չասեցին: Նրա դուրս գալուց հետո մեծահասակ կալանավորը դիմեց երիտասարդին.
-Իսկ գիտե՞ս ինչ էր ասում նա 30 տարի առաջ:
-Ի՞նչ:
-Շանը ոտքերիս տակ սատկացրեցին:
-Չարենցի՞ն, Չարենցի նման մեծությանը, այդպե՞ս էր ասում:
-Այո....

ԳԵՂԱՐՎԵՍՏԱԿԱՆ ԲԱԺԻՆ | Դիտվել է 900-անգամ 15.08.2012-ից | Մեկնաբանություններ (0)

«  Օգոստոս 2012  »
ԵրկԵրեՉորՀինՈւրբՇաբԿիր
  12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031
MADE BY HAYK KISEBLYAN 'c' 2024