Դու սիրում ես և' ինձ, և' նրան, 
Մե'կ գալիս ես գիրկը իմ, մե'կ վազում նրա,
Մեկ վշտերը քո, ե'ս եմ սփոփում,
Մեկ նա' է մեղմ, գլուխդ շոյում:
Վառվում են շուրթերդ մեկ ի'մ համբույրից,
Մեկ նա' է դրոշմում համբյուր այտերիդ,
Ես էլ եմ քոնը, քոնն է նաև նա,
Բայց սթափվի'ր դու, այդպես մի' արա
Մի ցավացրու այսպես ո'չ ինձ, ո'չ նրան,
Որոշի'ր վերջապես մեզնից ով մնա
Ինձ հետ եղի'ր այստեղ, կամ նրա հետ գնա'....
Հեղինե Մարգարյան