Ես հաճախ եմ մտաբերում մի դեպք, որը նույնպես տեղի է ունեցել այստեղ` Կալկաթայում: Մի անգամ ինձ մոտ եկավ մի երիտասարդ տղամարդ` ձեռքին մի բաղադրատոմս: Նա շատ հուզված էր: «Իմ միակ երեխան մահանում է, նրան անհապաղ դեղամիջոց է հարկավոր: Հիվանդանոցում ինձ ասացին, որ այդ դեղը հնարավոր է ձեռք բերել միայն արտերկրում»,-ասաց տղամարդը, և նրա ձայնի մեջ հնչեց հուսահատություն:
Մենք նրա հետ զրուցում էինք գթության տան պատշգամբում: Եվ հենց այդ ժամանակ տան կողքով անցնում էր մեր աշխատակիցներից մեկը: Նա դեղորայքներով լի մի զամբյուղ էր տանում: Եվ գիտեք` զամբյուղի ամենավերևում ինչ էր դրված. անհավանական էր, բայց դա հենց այն դեղն էր, որ մահամերձ երեխայի հայրը Հնդկաստանում գտնելու հույս չուներ: Եթե դեղը դրված լիներ զամբյուղի մեջ միգուցե այն չնկատեի: Եթե այդ զամբյուղով մարդն անցներ մի քիչ շուտ կամ մի քիչ ուշ` միգուցե դեղը չտեսնեի: Բայց Աստված իր ողջ քնքշությունն ու հոգատարությունը կենտրոնացրել էր այդ փոքրիկ հիվանդի վրա և դեղորայքով զամբյուղն ուղարկել էր ճիշտ ժամանակին: Աստված ցանկանում էր փրկել երեխային, այդ իսկ պա
...
Կարդալ ավելին »