Հովիվն իր այծերը քշեց արոտավայր: Տեսնելով, որ նրանք արածում են վայրի այծերի հետ, երեկոյան բոլորին միասին  քշեց իր քարայրը: Հաջորդ օրը եղանակը վատացավ, նա չկարողացավ սովորականի նման նրանց դուրս բերել արոտավայր, և պահեց քարայրում, ընդ որում, իր այծերին այնքան էր խոտ տալիս, որ միայն քաղից չսատկեն, իսկ մյուսներին առառ-առատ կեր էր տալիս, որպեսզի նրանց էլ ընտելացնի: Բայց երբ եղանակը փոխվեց, և նորից արոտավայր քշեց նրանց, վայրի այծերը թռան լեռներն ու փախան: Հովիվը նրանց նախատեց երախտամոռության համար, չէ որ նրանց ավելի լավ էր խնամել, իսկ նրանք լքում են իրեն: Այծերը հետ դարձան և ասացին.«Հենց դրա համար էլ զգուշանում ենք քեզանից. մենք ընդամենը մեկ օր մնացինք քեզ մոտ, բայց դու մեզ ավելի լավ խնամեց
...
Կարդալ ավելին »
|
|
Main / 
