Առաջին անգամ «Արարատ» միության երիտասարդներս, երբ միության ապագա գրասենյակ մտանք, ամբողջը քարուքանդ վիճակում էր: Երիտասարդներիցս յուրաքանչյուրը իր փոքրիկ լուման է դրել այդ գրասենյակի կայացման համար` 200 դրամ, 500 դրամ, գրասենյակում տարբեր բարեկարգման աշխատանքներ են կատարվել: Մենք շնորհակալ ենք նաև այն բոլոր բարերարներին, ովքեր մեծ ներդրում են ունեցել մեր գրասենյակի համար, ու ցավում ենք, որ այսպես եղավ: Ու այսօր այդ նույն երիտասարդի առջև դուռը փակում են, կողպեք են փոխում ու ներս չեն թողնում մտնել: Մարդիկ էլ, չգիտես ինչու որոշում են հանկարծ հայտնվել եկեղեցու կողքին, ու Արարատ միության երիտասարդներին անհիմն մեղադրանքներ ներկայացնել, չփորձելով հասկանալ նրանց հոգեվիճակը: Գիտե'ք հարգելիներս, եթե ձեզանից շատերը եկեղեցում ընդամենը մոմ են վառում, այս երիտասարդներս եկեղեցու մեջ ենք, եկեղեցու կողքին ենք, ու եկեղեցու պաշտպանն ենք, ցանկացած հարցում: Այդ երիտասարդներս հարգում ենք հոգևորականի օծումը, ու ցանկացած պահի պատրաստ ենք եղել նաև Սրբազանի կողքին կանգնելու: Մինչդեռ ձեզանից շատերը երբեք էլ չեն երևում... Ու այդ նույն երիտասարդներս վերջին հաշվով իրավունք ունենք մեր Սրբազանին հայրաբար խնդրելու մեր հոգևոր հովվի համար: Բոլոր երեխաներն էլ խնդրում են իրենց ծնողից ինչ որ բան: Այո, մենք գուցե վիրավորված ենք, որ մեր խնդրանքը մերժվել է, գուցե մի փոքր նեղացած, բայց ոչ երբեք չարացած...
|
Main / Blog 
