Գիշեր է` քունս չի տանում, Տանջում է խեղճս` գործած մեղքերից Իսկ մեղքը միշտ չէ որ մարմնական ախտ է, Այն շատ հաճախ հիվանդ հոգու պատրանք է: Հոգին հիվանդ է` տկարությունից, Հուհատահատությունից, ու կասկածներից, Աստված իմ ներիր, որ կասկածում եմ, Տե'ր իմ, ողորմիր` երբ երկմտում եմ, Փրկի'չ իմ, գթա` երբ հուսահատ եմ: Դու խաչվել ես իմ մեղքերի համար, Որ Քո փրկության լույսով ողողված Ես միշտ լինեմ ուրախ, Իսկ ես երբեմն մարդկային տկարությամբ, Կասկածի տակ եմ դնում Արդարությունդ բարձրյալ, Աստվա'ծ իմ, խնդրում եմ, ներիր անգետիս, Որ ևս մեկ անգամ մեխ է խփում վերքիդ....
|