Տարօրինակ չէ՞, որ 1000 ոսկի արժող թղթադրամը շատ մեծ գումր կը թուի, երբ զայն եկեղեցիին կը  նուիրես, իսկ շատ փոքր գումար՝ երբ գնումներ կը կատարես։
Տարօրինակ չէ՞, որ 2 ժամը այնքա՜ն երկար կը թուի, երբ եկեղեցի ես, սակայն շատ կարճ՝ երբ լաւ տեսաերիզ (ֆիլմ) կը դիտես։
Տարօրինակ չէ՞, որ ո՛չ մէկ բառ կը գտնես աղօթած ժամանակ, սակայն երբեք դժուարութիւն չես ունենար ընկերոջդ հետ խօսելու ժամանակ։
Տարօրինակ չէ՞, թէ ինչքա՜ն ձանձրացուցիչ եւ դժուար է Աստուածաշունչէն մէկ գլուխ կարդալը, սակայն ինչքա՜ն դիւրին է յայտնի որեւէ մէկ վէպէ 100 էջ կարդալը։
Տարօրինակ չէ՞, որ մենք եկեղեցական որեւէ մէկ տօնի մասին պէտք է մի քանի շաբաթ առաջ իմանանք, տեղեկութիւն ունենաք, որպէսզի մասնակցինք, սակայն ուրիշ գործեր ընելու համար վերջին վայրկեանին իսկ կը զիջինք կատարելու։
Տարօրինակ չէ՞, թէ ինչքա՜ն դժուար է Աստուծոյ մասին որեւէ մէկ բան սորվիլ, որպէսզի ուրիշներուն հետ կիսես զայն, սակայն շատ դիւրին էբամբասանքը սորվիլ, հասկնալ, տարածել ու կրկնելը։
Տարօրինակ չէ՞, թէ ինչպէս կը հաւատանք այն ամէն ինչին, ինչ որ հեռատեսիլն ու ամսաթերթերը կամ օրաթերթերը կըսեն, սակայն Աստուածաշունչի իւրաքանչիւր խօսքըի մասին կը կասկածինք։
Տարարօրինակ չէ՞, որ բոլորը երկինքը մէջ կþուզեն տեղ ունենալ, սակայն չեն ուզեր հաւատալ, կամ որեւէ մէկ բան ընեն ու ըսեն՝ հոն հասնելու համար։
Տարօրինա՞կ է, չէ՞
(Անյայտ Հեղինակ)։
|
Main / Blog 
