<Վա~յ այն թատրոնին, որ չունի դերասան …> Բանից պարզվում է ` սնահավատություններն ու ծամծմված սրախոսություններն ավելի լայն պահանջարկ ունեն մեզանում, քան ամուր դատողությունները: Եվ սա երևի այն պատճառով, որ ամուր գետնի վրա այնքան էլ դյուրին չէ գոհացնել ընդարձակ հետաքրքրությունները` խմբագրողին հատուկ ջանասիրությամբ : Մեր եկեղեցու դեմքն առավելաբար գունատվում է ա՜յն ժամանակ, երբ < բանից տեղյակն ու անտեղյակը > հավասարվում են, որդեգրելով մարգարեական կեցվածք և փորձելով սեփական կամքը հրամցնել ուզած պահի ուզածին պես, խախտելով ամենավերջին սահմանագիծը : Եվ եթե կուզեք, սա՜ է կատարյալ ընչազրկությունը, երբ մեկը տեսնում է առանց զգալու / պատճառը / կամ զգում առանց տեսնելու: Հագուրդ տալու համար <ոմանց > անզուսպ ճաշակը, բայց և հեռու~ մնալով < արքա-քաղաքացի > թևաբախումից /ով կարդում է, թող հասկանա/, նախ` հորդորում եմ չորդեգրել <անդյուլետյան աբբ
...
Կարդալ ավելին »
|
Ես գիտեմ մենք վաղ, թե ուշ կհանդիպենք, Դու կասես, որ երկար էիր դրան սպասել, Բայց միշտ ամաչել էիր ինձ նամակ գրել, Ես կնայեմ դեմքիդ ու կժպտամ մեղմ: Դու կխոսես զգացմունքներից քո վեհ, Ու թե որքան կարևոր եմ քո համար ես, Սիրտս կդողա թաքուն հրճվանքից, կյանքը կստանա գեղեցիկ գույներ, Ու կժպտամ մեղմ: Դու ինձ կպատմես հեքիաթներ բազում, Որոնք լավ գիտես, որ սիրում եմ ես, Ամուր կսեղմես ինձ կրծքիդ ու կգուրգուրես, Իսկ ես կժպտամ քեզ` սիրալիր ու մեղմ: Ու հետո հանկարծ և ահասկանալի դու կկսկսես մթնել, Փոթորկից առաջ մթնող օրվա պես, Ես կանհանգստանամ, լուռ հետ կքաշվեմ, Ու կժպտամ մեղմ: Դու կասես խոսքեր, որից կտրտմեմ, Կբացատրես, որ անհար է... որ մենք չենք կարող միասին լինել... Կշանթահարվեմ, Բայց միևնույն է կժպտամ քեզ մեղմ: Ու կառաջանան իմ մոտ բազմաթիվ հարցեր, Որոնք, դու անպատասխան կթողնես, Կվիրավորվեմ ես ու կսրտնեղեմ, Բայց կժպտամ քեզ մեղմ: Հետո կգնաս, Կուղ
...
Կարդալ ավելին »
|
|