ԱՆՑՈՒԴԱՐՁ + 07.12.2014 + Բաց նամակ + 30.07.2013 + Համբուրում ենք Վեհափառ Հոր Աջը, այն ավելի զորացնելու պա... + 22.08.2013 + Դու ուզեցիր + 26.07.2013 + Բարվոք է մեզ աստ լինել + 20.07.2011 + «Միայն երաժշտությունը ունի բնավորություն ձեւավորելու ու... + 22.03.2012 + Օղի եմ ուզում + 18.08.2013 + «Հավատամք» երգչախումբն արժանացել է 2 մրցնակի + 27.02.2014 + Ես աղոթում եմ միշտ + 28.09.2011 + Հին նստարանը + 31.08.2013 +
|
Главная » Архив материалов
(Քրիստոնեական առակ) Մի մարդու թվում
էր, որ իր կյանքը շատ ծանր է: Եվ նա մի անգամ գնաց Աստծո մոտ, պատմեց իր
դժբախտությունների մասին ու խնդրեց նրան. «Կարելի՞ է, ես ինձ համար ուրիշ
խաչ ընտրեմ»: Աստված ժպտալով նայեց մարդուն, նրան կանչեց պահեստարան, որտեղ խաչերն էին և ասաց. «Ընտրի'ր»:
Մարդը մտավ պահեստարան, նայեց ու զարմացավ. «Ինչ տեսակ խաչեր ասես չկային
այստեղ` և' փոքր, և' միջակ, և' թեթև»: Մարդը երկար շրջեց
պահեստարաններում`որոնելով ամենափոքր ու ամենաթեթև խաչը: Ի վերջո նա գտավ
փոքրիկ-փոքրիկ, թեթև-թեթև մի խաչիկ, մոտեցավ Աստծուն և ասաց. «Տ'եր Աստված,
կարելի՞ է ես սա վերցնեմ»: «Կարելի է,- պատասխանեց Աստված:-Դա հենց քո սեփականն է, որ կա»:
|
Սատանան իր ճտի հետ նստած էր բարձր լեռան վրա:
Ներքևում` ձորի միջով անցնում էր մեծ ճանապարհը: Ճանապարհով երկու եզ լծած,
ծանր բեռնած մի սայլ էր դնում: Տերը ուրախ քայլում էր նրա կողքով, սուլում
իր համար, եզներով շոյելով` քշում: Հանկարծ
եզներից մեկը ծառս եղավ օձահարի նման, խրտնեց, տռճկի տվեց, գժի պես վեր ու
վար թռավ և սայլի ու մյուս եզան հետ գլորվելով ձորը` ջախջախվեց: Տերը
սաստիկ հայհոյեց. - Այ ես քու սատանայի հերն անիծե՜մ: Սատանայի ճուտ զարմանքով դիմեց հորը. - Այդ մարդն ինչո՞ւ է քեզ հայհոյում, հայրիկ: Չէ՞ որ դու բոլորովին անմեղ ես ու նրանից հեռու: Սատանան քրքջաց: - Է՜, որդի՛ս, եթե իմ մատը եզան պոչի տակ չլիներ, սայլը չէր գլորվի ձորը: ՍԵՐՈ ԽԱՆԶԱԴՅԱՆ
|
Աշխարհում չկա մի բան, որն ավելի արժանի լինի հարգանքի, քան խելքը: Կ. Հելվեցիուս
Ամենամեծ բանը, որ պարփակված է ամենափոքրում, դա առողջ միտքն է մարդու մարմնում: Պիտտակոս Ունեցիր թեկուզ փոքր խելք, բայց` քոնը: Մ. Գորկի Լավ խելք ունենալը քիչ է , գլխավորը` այն լավ օգտագործելն է: Ռ. Դեկարտ Խելքը կորցնում է իր ամբողջ հրապույրը, եթե այն ներծծված է չարամտությամբ: Ռ. Շերիդան Մտքին ուժ են տալիս վարժությունները, և ոչ թե հանգիստը: Ա. Պոպ Քիչ մտքեր են կործանվում մաշվելուց, մեծ մասամբ նրանք ժանգոտվում են չօգտագործվելուց: Կ. Բոուվի Մարդկանց մեծամասնության մոտ խելքը գրեթե ամբողջ կյանքի ընթացքում մնում է խոպան հողի ն
...
Կարդալ ավելին »
|
Տվեք մեզ լավագույն մայրեր, և մենք կլինենք լավագույն մարդիկ: Ժան Պոլ Ազգի ապագան մայրերի ձեռքում է:
Օ. Բալզակ Հայր դառնալը շատ հեշտ է: Հայր լինելը, ընդհակառակը, դժվար է: Վ. Բուշ Հայրը նա է, ով դաստիրակում է, և ոչ է նա, ով ծնում է: Մենանդր Հոր խստությունը հոյակապ դեղ է` նրանում ավելի շատ քաղցր կա, քան դառն: Էպիկտետ
Երեխաներին սիրել` դա հավն էլ է կարողանում: Բայց ահա նրանց դաստիրակել
կարողանալ պետական մեծ գործ է, որը պահանջում է տաղանդ և կյանքի լայն
իմացություն: Մ. Գորկի
Թող երեխայի առաջին դասը լինի հնազանդությունը, այդ դեպքում երկրորդը
կարող է դառնալ այն, ինչ դու անհրաժեշտ ես համարում:
Թ. Ֆուլլեր Արդյոք գիտեք, թե
որն է ձեր երեխային դժբախտ դարձնելու ա
...
Կարդալ ավելին »
|
Արևից գեղեցիկ չկա աշխարհում այլ աստված, չկա կրակ` սիրո կրակից ավելի հրաշալի:
...
Կարդալ ավելին »
|
Բարձրագույն դատարանը խղճի դատարանն է: Վ. Հյուգո
Մաքուր խիղճը մշտական տոն է: Սենեկա
Մեր խիղճը անսխալական դատավոր է, քանի դեռ մենք նրան չենք սպանել: Օ. Բալզակ
Ավելի շատ մտածիր խղճի մասին, քան հռչակի: Պուբլիլիոս Ասորացի
Միայն նա չի ցնցվի իր խղճի դատի առջև, ով իրեն պատել է ստի, անպատկառության և անամոթության զրահով: Մ. Գորկի
Խիղճը հիշողություններից ավելի ստույգ է: Լ. Ն. Տոլստոյ
Մարդիկ երբեք խղճի խայթ չեն զգում այն արարքներից, որոնք նրանց մոտ սովորություն են դարձել: Ֆ. Վոլտեր
Մաքուր խիղճը լավագույն բարձն է: Հ. Իբսեն
Նա, ով չի տառապում խղճի խայթ հիվանդությամբ, թող նույնիսկ չմտածի ազնվության մասին: Ժ. Ռենար
Խղճի խայթը դա կորցրած առաքինության արձագանքն է: Է. Բուլվեր-Լիտոն
Խղճի խայթը սկսվում է այնտեղ, որտեղ վերջանում է անպատժելիությունը: Կ. Հելվեցիուս
Խղճի խայթը
...
Կարդալ ավելին »
|
Դարբինը հագուստներ է պատվիրում մի դերձակի: Եվ երբ դրանք պատրաստ են լինում` վերցնում է տանում անխոս: Դերձակը հարցնում է.-Իսկ վա՞րձը, դարբին ախպեր: -Էգուց, դերձակ ախպեր,-ասում է: Մյուս օրը դերձակը գնում է վարձն ուզելու: -Էգուց, վարպետ, էգուց,-պատասխանում է նորից դարբինը: Էգուց գնալու փոխարեն դերձակը գնում է մի շաբաթ հետո: -Էսօր չունեմ, դերձակ ախպեր,-ասում է դարբինը,-էգուց անպատճառ: Դերձակը գնում է մյուս օրը, բայց դարբինը դարձյալ չի վճարում և նորից ասում է. -Էգուց: Այս անգամ դերձակը որոշում է ինքը չգնալ. ուղարկում է աշակերտին: Աշակերտը գնում է տեսնում դարբինը չկա: Դարբնոցում լինում է միայն նրա աշակերտը: Իմանալով դա ինչի է եկել` ասում է. -Եթե էս զնդանի տակի քոթուկը կանաչի` դուք էլ ձեր վարձը կստանաք: Դերձակի աշակերտը գնում է, դարբինը գալիս է: -Դա ի՞նչ է
...
Կարդալ ավելին »
|
Մի վաճառական հայտարարել էր, թե իր խանութի համար աշակերտ է հարկավոր: Շատերը եկան, և վաճառականն ընտրեց մեկին: - Ինչո՞ւ ընտրեցիր հենց դրան,-հարցրեց ընկերը,- չէ՞ որ ուրիշները հրաշալի վկայականներ ունեին, իսկ դու նրանց չընտրեցիր: Իսկ հենց դա ոչ մի վկայական չուներ: -Սխալվում ես,-ասաց վաճառականը,-այս տղան շատ վկայականներ ուներ: Սենյակ մտնելուց առաջ ոտքերը սրբեց և դուռը ծածկեց անաղմուկ: Ուրեմն մաքրասեր է ու կարգապահ: Աթոռից վեր կացավ ու տեղը տվեց տարեց մարդուն: Ուրեմն բարեսիրտ է և հարգում է հասակավորին: Դեռ շեմքին` գլխարկը հանեց և կտրուկ պատասխաններ էր տալիս իմ հարցերին, ուրեմն քաղաքավարի է ու աչքաբաց: Կռացավ, վերցրեց հատակի գիրքը, որ ես դիտմամբ էի դրել հատակին, մինչդեռ ուրիշները շրջանցում էին: Հանգիստ սպասում էր իր հերթին, չաշխատելով ուրիշներից առաջ ընկնել, ուրմն` կրթված տղա է:
...
Կարդալ ավելին »
|
Լինում է այնպիսի սեր, որն իր բարձրագույն դրսևորման մեջ տեղ չի թողնում խանդի համար: Ֆ. Լարոշֆուկո
Ամենաուժեղ ատելությունը ամենաուժեղ սիրո ծնունդն է: Թ. Ֆուլլեր
Խանդը հրեշ է, որ ինքն է իրեն թե սկիզբ դնում, թե ծնում: Վ. Շեքսպիր
Խանդը սիրո անհրաժեշտ հատկանիշ համարելը աններելի մոլորություն է: Վ. Գ. Բելինսկի
Տարվելով խանդոտ կասկածամտությամբ, կարելի է վիրավորել նաև միանգամայն անմեղ մարդուն: Վ. Շեքսպիր
Խանդը սահմանափակ մտքի արատ է: Ի. Բենթման
Խանդի մեջ մեկ բաժինը սեր է ինսունինն բաժինը` ինքնասիրություն: Ֆ. Լարոշֆուկո
Խանդոտի սերն ավելի շատ նման է ատելության: Ժ. Մոլիեր
Չեմ կարծում, թե աշխարհում ավելի ստորացուցիչ բան կա, քան խանդը, որը մեր հոգին լցնում է զզվելի պատկերներով: Ա. Ֆրանս
Խանդոտները միշտ դիտում են հեռադիտակով, որը փոքր իրերը դարձնում է մեծ, թզուկներին` հսկա, ենթադրու
...
Կարդալ ավելին »
|
Երկու հոգի մեռնում են, և գնալով այն աշխարհ, ներկայանում են Պետրոս առաքյալին: -Ամուսնացա՞ծ ես եղել,-հարցնում է նա մեկին: -Այո:
-Քանի՞ անգամ: -Մեկ, տեր իմ: -Գնա դրախտ: Գալիս է մյուսը: -Ամուսնացա՞ծ էիր: -Այո, տեր -Քանի՞ անգամ: -Երկու, տեր: -Գնա դժոխք.... Առաջին մարդը զարմանում է. -Տեր, ես մի անգամ եմ ամուսնացել` ինձ ուղարկում ես դրախտ, իսկ նա որ ամուսնացել է երկու անգամ` դժո՞խք: -Այո: Երկու անգամ ամուսնանալուց հետո դժոխքը նրան արքայություն կթվա...
Ստեփան Զորյան
|
|
|
« Մայիս 2024 » | Երկ | Երե | Չոր | Հին | Ուրբ | Շաբ | Կիր | | | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|